ZIPPOZLOT 2017 - relacje na zywo

[viciu]

Trzeba zrobić jakiś dokument w stylu "Owner of this certificate is a Zippo collector. We recommend to let him free or something".

Patatajam Moturą Czy Gie.

[Enzo]

Ja też już w domciu.

Serdeczne dzięki Wszystkim za Wszystko. Jesteście debeściaki !!!!!

[oppiz]

Też dotarłem do domu... a na zlocie znów się na Was nie zawiodłem , dziękuję

[Beeker]

A w dupę se (z największym szacunkiem) wsadźcie te pożegnania.
Na żywo za mało Was było.
Tu się tęskni, do końskiej pizby!


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[viciu]

pizby

qizby, Piotruś, qizby. Na żywo nie było czasu, tyle się działo. Enzo na przykład popełnił japońskie dzieło sztuki plastycznej pod nazwą "Liść miłorzębu".

[akm79]

Ja też już w domku. Od 21:00 wczoraj.

Dzięki wszystkim za kolejny udany zlot.

[Jogi]

Żądam szczegółowej relacji w formie pisemnego sprawozdania!

Wysłane z mojego SM-G928F przy użyciu Tapatalka

[Tyli]

Jogi nie da się

stenotypistka została porwana i uwięziona przez bliżej nieznane osoby

[viciu]

Z mojego punktu widzenia wyglądało to tak: ze Zbyszkiem i Enzem przybywamy w piątkowe późne popołudnie. Bylibyśmy później, gdyby nie nawigacja Zbyszka, która kazała objechać korek przed Częstochową wiejskimi drogami i gdyby Zbyszek uległ namowom Enza, żeby zatrzymać się i nabyć produkty runa leśnego przy trasie. Chleb ze smalcem spożywany jeszcze przy autostradzie grubo przed Łodzią.
Na miejscu tradycyjne rytuały towarzyskie plus spożywanie darów Grilla Świętego w atmosferze myśliwskiej plastikowych jelenich rogów. I łosich. To właśnie tego wieczoru Enzo pokazał, że artysta może wszystkim stworzyć dzieło - i tak powstała kompozycja "Liść miłorzębu", wzmiankowana nieco powyżej zaś chwilę później Szanowny Autor wygłosił kwiecistą orację, którą pozwolę sobie zacytować: "Coście mi zrobili, bandyci?!"
Sobota rozpoczęła się śniadaniem, by następnie grupą zorganizowaną ruszyliśwa do tych, jak im tam... Do browaru, znaczy. Poszukiwania miejsc parkingowych podniosły nam ciśnienie. W browarze szybkie obejście wystawy (całkiem całkiem, jeno pan przewodnik cisnął tempo, jakby nie zdążył pęcherza opróżnić przed startem), seans 3D, z którego dowiedzieliśmy się, że piwo można lać tak, że piana chlusta z konwi i dzbanów i nie ma w tym niczego złego oraz że tradycje łapówkarskie wśród inspektorów handlowych nie są wynalazkiem najnowszym, bowiem sięgają czasów arednarzy i austerii. Przemarsz przez teren browaru (kotły zacierne duże są i miedziane - mokry sen każdego złomiarza) do rozlewni, gdzie patrząc z góry na całość mogliśmy podziwiać technologię czyszczenia posadzek ze stłuczki szklanej. Zdecydowanie najlepiej było podczas degustacji w browarnianym barze.
Po powrocie i obiedzie rozpoczęliśmy skuteczną okupację sali wystawowej, połączoną z wyborem Najpiękniejszej Zlotowej. Jednogłośnie, bo przewagą jednego głosu, zwyciężyła kandydatka wystawiona przez Oppiza. W kuluarach trwały dyskusje i spory tudzież wymiana doświadczeń. Dwa piętra niżej z kolei trwało wesele, które niektórzy zaszczycili swoją chwilową obecnością (na sali był jedyny dostępny bar), natomiast jego uczestników takoż zaszczycaliśmy swoim towarzystwem i zabawialiśmy niewymuszoną rozmową, zawiązując cenne znajomości z nieznanymi nam wcześniej kolekcjonerami antycznych egzemplarzy z lat '90. ubiegłego stulecia oraz jazzowymi perkusistami uprawiającymi beatboxing. Pan Młody wymykał się do nas na fajka. Druhny i inne przedstawicielki tzw. płci wymykały się do nas po ogień. Kto i kogo jeszcze wymykał nie wiem, więc nie będę siał plotek. Muzyka była całkiem przyzwoita. Podobnie jak i nasze zachowanie, które pochwaliła pani na recepcji w niedzielny poranek.
W niedzielę po spakowaniu i uchwyceniu na lica nasze jesiennego słońca rozpoczęły się eksodusy, zakończone powrotem w rodzinne pielesze.
Spostrzeżenia nieobiektywne końcowe:
- organizacji imprez to się od naszych Organizatorów powinny się fachowe firmy uczyć;
- lokalizacje zlotowe z dala od sklepów spożywczych czy innych przybytków kapitalistycznej rozpusty nie są najlepszym pomysłem;
- Tuna powinien rozważać otwarcie cukierni, najlepiej z księżycowymi ciasteczkami;
- niektóre psy pod maską wycofania i nieśmiałości skrywają oblicza sprzedajnych suczy, które za pieczony boczek są w stanie zrobić wszystko, a przynajmniej bardzo wiele;
- po zakończeniu procesu wykupu obiektów turystycznych Kosa przystępuje do fazy kolejnej, zapewniając teraz transport kolejowy między nimi.
I ja tam byłem, różne rzeczy piłem, a com widział i słyszał, to już nie odzobaczę i nie odusłyszę...

[djarab]

Zapomniałeś dodać, że gwiazdą zlotu był Günther Castro (gastro)




oł, ju tacz maj tra la la...




No i cytat Alexa:
"Dopiero teraz zajarzyłem, że ta pani chciała się pukać"