Nie przedstawiłem sie dokładnie.

Jesteś nowy na naszym Forum? Tutaj możesz się przywitać!
Awatar użytkownika
ZippoMarek
Satin Chrome
Satin Chrome
Posty: 186
Rejestracja: pn maja 16, 2011 1:08 pm
Bday.: .... ZIPPO ...
Allegro: Marek-45
E-bay: marek-45
Lokalizacja: Elbląg
Kontakt:

Nie przedstawiłem sie dokładnie.

Post autor: ZippoMarek »

O to co ja jestem,tekst jest dosłownym odzwierciedleniem mojej osoby,napisała go moja najwierniejsza przyjaciółka na moja prośbę.Znacie tę osobę.

Noga.

- Wujku, wujku, pobiegamy? – od progu niósł się radosny i niezwykle donośny głos jego chrześnicy.
- Cześć Szkrabie! Dzisiaj chyba nie dam rady, noga mnie boli.
- Ta, której nie masz? Jak może Cię boleć, skoro jej nie masz, a masz tylko jedną? - dziewczynka wymaszynowała jednym tchem.
- Julka, daj spokój wujkowi, widzisz że jest zmęczony.
- Sama jesteś zmęczona – pomyślał, po czym przykleił do twarzy uśmiech pod tytułem „kochani goście” i ociężale ruszył w stronę szmeru ściąganych butów.
Wychylił się ciekawsko zza framugi i ujrzał coniedzielny obrazek – brat z bratową stali w korytarzu, zdejmowali czapki, szaliki, rękawiczki, płaszcze i buty… Ich buty śmierdziały – podobnie jak oni. Nie śmierdziała tylko Julka – kochał ją nad życie i rozpieszczał na wszelkie sposoby świata. Jego świat nie był duży – dwa pokoje, ciasna kuchnia i klaustrofobiczna łazienka – lecz dla dziecka był wyspą skarbów, tajemnym ogrodem i sezamem pełnym łakoci.
- Cóż za niespodzianka! Co tu robicie w niedzielę? Ponoć bogowie mają wtedy dzień wolny… No nic, skoro już tu przyczłapaliście, to zapraszam – wymamrotał pod wąsem.
- Wredny jak zawsze. Cześć braciszku, jak leci?
- Powoli – odparł zerkając na swą nogę za sztucznym uśmiechem.
- Przynieśliśmy obiad z bonusem – Julka, przywitaj się.
Mały, rudy i piegowaty pierwiastek szczęścia rzucił się w ramiona mężczyzny, cmoknął go w czoło, po czym zaczął skubać jego wąsy.
- Wujku, boli?
- Nie, płakać nie będę – powiedział ze szczypiącymi łzami w oczach – przynajmniej zaoszczędzę na maszynce do golenia.
- A po co Ci maszynka do golenia, skoro go nie masz? Dziś uczyłam się o tym w szkole i najfajniejsze było to, że wypadł mi ząb!
- No to dobrana z nas para – parsknął śmiechem. Ty nie masz zęba, ja nie mam już nic do golenia. Skubana, wyszarpałaś mi połowę wąsów.
- A wiesz, że zamiast starego zęba urośnie mi nowy? Może Tobie też urośnie nowa noga?
- Raczej nie, chyba że pożyczę Twoją.
- W sumie mógłbyś, ale ja muszę chodzić do szkoły, a poza tym pewnie ciężko by mi się grało w gumę.
- Dobra, koniec tych pogaduszek, obiad na stole – odezwał się beznamiętny głos bratowej – Jest zupka, schabowe i udka.
- Udka powiadasz... A może znajdzie się dla mnie nóżka? Nie no, to żarcik taki – nie rób takiej dziwacznej miny, bo jeszcze Ci tak zostanie. Wezmę udko, w końcu „co dwa udka, to nie jedno”. Nie lubię świń.
- Wujku, przecież to kotlecik, a nie świnka – mama robiła.
- Tak, masz rację... Nie lubię kotlecików.
- Wujku, wujku, a jak to się stało, że nie masz, no wiesz…
- Wąsów? Chyba ktoś przy tym kombinował, nie wiesz kto?
- Wąsy wyskubałam ja. A kto wyskubał Ci nogę?
- To było dawno temu… Byłem młodym piratem, uczyłem się fachu, pływałem po wszystkich oceanach tego świata… Byłem wilkiem morskim, ale pewnego dnia wypadłem za burtę i okazało się, że jakiś wielki rekin ma zęby ostrzejsze od moich. Odgryzłem mu kawałek płetwy, a on w ramach rewanżu zaje… Tfu, odgryzł mi nogę. Potem, na Hawajach jedna burdelmama wyskubała mi oko.
- Wujek, fajny jesteś, ale nie umiesz kłamać. Przecież masz jedno oko i drugie też! I piratem też nie byłeś, bo u nas jest tylko zalew.
- Spryciara z Ciebie!
- Co to burdelmama?
- To taka pani, która…
- … Prowadzi internat dla dziewczynek – dokończył gniewnie brat.
- No dobra, powiedz co się działo dziś w kościółku?
- Byliśmy na mszy i pan ksiądz mówił o panu Jezusie – że mówił, żeby wstać i dużo chodzić, bo to jest zdrowe.
- To bardzo ciekawe… Pan Jezus dużo pierdolił i popierdalał. Ja popierdalać nie mogę, za to nieźle pierdolę.
- A co to znaczy popr… popiepal… No to, co mówisz?
- To znaczy, że ktoś jest pierdołą, takim głuptaskiem, jak twój piesek – ostro zripostował brat.
- Na nas już czas, dzięki za miły obiad. Jak zawsze – burknęła bratowa.
- Mama, ale ja chcę jeszcze posiedzieć z wujkiem! Wujek, ale powiedz taką prawdę, co zdarzyło się naprawdę, że nie masz jednej nogi!
Jego styropianowe serce zaczęło mocniej bić, a wspomnienie z dzieciństwa mimowolnie przypłynęło z zatoki bolesnej przeszłości.
Miał dziewięć lat i czuł ogromną potrzebę poznawania otaczającego go świata. Wspaniałość wakacji podkreślało oślepiające słońce, ciągnące się w nieskończoność dywany traw i leniwie ziewający wiatr, który od czasu do czasu przetaczał się przez szacowne gałęzie starych lip. Codziennie biegał po rozległych łąkach, a słodkość lata wypełniała każdy nerw jego ciała.
Tego dnia nie biegał, siedział niecierpliwie na schodach domu babci i nasłuchiwał. Po chwili usłyszał powolne człapanie starej kobyły sąsiada, która z nieskrywanym wysiłkiem ciągnęła skrzypiący wóz. Raz widział, jak nauczyciel od muzyki stroi swoje skrzypce – wóz wydawał z siebie identyczne dźwięki. Zza spróchniałej bramy wytoczyło się zwierzę, ciągnąc za sobą kilka desek na czterech kołach. Na wątłym wozie stała prowizoryczna klatka, a w niej nerwowo szamotała się świnia.
Nigdy nie pozwolono mu oglądać świniobicia, ale postanowił, że tym razem wszystkich przechytrzy. Zerwał się ze schodów i pobiegł za stodołę, by móc z ukrycia obserwować zawiłość życia przechodzącą w czerwień śmierci.
Wóz niespiesznie dojechał do stodoły, sąsiad zeskoczył z siedziska, wyjął siekierę, nóż i wszedł do stodoły, w której na stropowej belce wisiał gruby sznur zakończony hakiem. Naostrzył narzędzia pracy i poszedł po świnię. Zwierzę najwyraźniej przeczuwało cel podróży, gdyż z całej siły próbowało oprzeć się ogromnym rękom oprawcy. Przerażająca mantra życia powtarzana przez świnię nie zrobiła na człowieku najmniejszego wrażenia, który siłą zawlókł zwierzę do stodoły.
Wszystko potoczyło się szybko – piorunujące uderzenie obuchem siekiery uciszyło zwierzę, które z impetem runęło na klepisko. Sąsiad powiesił bezwiedną masę na haku i napiął sznur. Podniósł zakrwawioną siekierę i tym razem kilkakrotnie uderzył ostrzem w korpus świni. Po chwili zwierzę przypominało zakrwawiony worek bokserski, z którego wypływały wszelkiego rodzaju płyny oraz wypełzywały wnętrzności. Po kilku zamaszystych uderzeniach chłopiec usłyszał pękające kości i ujrzał rozdwojone ciało, z którego wytoczył się pęcherz zwierzęcia. Był ogromny. Sąsiad wziął do ręki ostry nóż i delikatnie go przytknął do owalnego kształtu, który pękł niczym mydlana bańka. Całą stodołę zalała słodko-kwaśna fala zwierzęcego moczu. Fetor był tak intensywny, że cichy obserwator odruchowo odskoczył od stodoły. Wtedy zauważył go sąsiad i zawołał do siebie. Zdezorientowany chłopiec powoli wychylił głowę zza wrót i niepewnie wszedł do pomieszczenia. Teraz zobaczył dzieło śmierci w całej okazałości – wśród moczu wymieszanego z krwią i porozrzucanych wnętrzności stał spocony człowiek.
- Dużo widziałeś? – wymamrotał.
Chłopiec przytaknął.
- To dobrze, pomożesz mi. Stań obok mnie i patrz – wydyszał, a z jego chropowatego gardła wyzierała woń bimbru.
Ponownie podniósł siekierę, wygiął się mocno do tyłu i wycelował w masę, od której jeszcze biło ciepło życia. Nagle stracił równowagę, a błysk ostrza poleciał w bok.
- Wujku, o czym myślisz? No powiedz, jak to się stało.
- Wiesz, to dziwna historia. Jak byłem mały, ciągle biegałem i kiedyś się okazało, że podczas zabawy zgubiłem nogę. Szukałem jej wszędzie, ale przepadła – podejrzewam, że ukradły ją jakieś krasnale.
- Szkoda, że ich nie złapałeś. Jak koleżanki będą się pytać, dlaczego nie masz nogi, to powiem, że byłeś piratem, bo ta historia była ciekawsza.
- Julka, nakładaj buty, musimy jechać do domu. Zostawić Ci kilka kotletów?
- Nie lubię świń.
http://zippomarek.wix.com/zippmarek" onclick="window.open(this.href);return false;
ODPOWIEDZ